یا أَیهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِی الْحَمِیدُاى مردم! اين شماييد كه به خداوند نياز داريد و (تنها) خداوند،بىنياز و ستوده است«سوره فاطرایه 15»چه سخن مهم و پر ارزشى كه موقعيت ما را در عرصه عالم هستى در برابر هستى بخش روشن مىسازد، و بسيارى از معماها را مىگشايد، و به سؤالات زيادى پاسخ مىگويد جمعى از فلاسفه اين آيه را اشاره به برهان معروف" فقر و امكان" يا" امكانو وجوب در مورد اثبات واجب الوجود دانستهاند، گرچه آيه در مقام بيان استدلال بر اثبات وجود خدا نيست، بلكه اوصاف او را بازگو مىكند ولى برهان مذكور را مىتوان به عنوان لازمه مفاد آيه دانست.(1) منظور از فقر در این آیه، فقر مالی نیست؛ بلکه فقر ذاتی است؛ بنابراین عالم امکان، عالم فقر است؛ چراکه حضرت حق غنی مطلق و ما فقیر مطلق هستیم؛ پس آیا شایسته است کسانی که فقر ذاتی دارند، متکبر باشند و فخرفروشی کنند؟
انسان هر زمان که می خواهد خود را مطالعه کند، باید بنا را بر این بگذارد که فقیر مطلق است؛ چراکه همه چیز دست خداست و دست ما خالی است اگر انسان این آیه را مطالعه کند، به معاد یقین پیدا خواهد کرد؛ یقین به معاد بسیار مشکل است و با ایمان به معاد، بسیاری از گناهان و خطاها جمع خواهد شد(2) اگر در ذيل آيه خدا را به صفت حميد ستود، براى اشاره به اين بود كه خداى تعالى غنى است و افعالش پسنديده است، Kolbehsokhan...
ادامه مطلبما را در سایت Kolbehsokhan دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : kolbehsokhano بازدید : 84 تاريخ : يکشنبه 15 بهمن 1396 ساعت: 2:59